Çocuklarınız var ve gezemiyorsunuz. Ama gezmek istiyorsunuz! Durum böyleyse bu yazı tam size göre.
Gezmek herkesin hakkı. Dünyayı bilmeye hepimizin hakkı var. Kimimiz “Çocukları dünyaya getirmeye biz karar veriyoruz. Onları neden oradan oraya sürükleyelim ki?” diyoruz. Çocukların rahatını bozmadan gezmek çok zor değil. Hem önemli.
Şu sıralar belki de algıda seçicilik örneğidir, bilemiyorum, sık sık çocuklarla seyahat hakkında yazılara rastlıyorum. En son The Guardian gazetesinde bir yazarın bebeğiyle seyahate çıkamadığına dair bir yazı okudum. Bu arada laf aramızda, yaz aylarında Türkiye’nin önemli gazetelerinden birinde çocuklarla seyahat hakkında öneriler içeren bir yazıya rastladığım aklıma geldi. Merakla okumaya başladım. Yazının uçuşla ilgili önerilerinde sadece Amerika’ya uyacak birkaç noktaya rastladım ve bunun uyarlanmamış bir yazı olmasına, çeviri olmasına rağmen tamamen özgünmüş gibi sunulmasına içerledim. Birinci ağızdan fikirler önemli oysa. Anne-babalar anlatsınlar, biz de dinleyelim.
Neden çocuklarla gezelim? Israrla gezelim.
Gezmek her yaştan insana birçok şey öğretir.
Evde otururken öğrenemeyeceğimiz kadar.
Yabancı dil yerinde öğrenilir.
Bir-iki kelime bile öğrensek kardır.
Yer-yön duyguları gelişir.
Yakında bir yere gitseniz bile çevrenizi tanımış olursunuz.
Uyum artar.
Farklı durumlar gördükçe uyum, sosyallik ve huzur artar.
Hatıralara değer.
Her şeyi hatırlamasalar bile çıktığınız her seyahat çocuklarınız için en güzel anılardan olacaktır.
Hem bağımsızlık hem de sevgi artar.
Çocuklarınız hem bağımsız olmayı öğrenir hem de ailece hareket etmeyi daha çok önemserler.
İlk yaşlarındaki geziler çocukların zihnini geliştirir.
Araştırmalar bunu kanıtlar nitelikte. Bilim insanları şiddetle öneriyorlar. Her deneyim çocukların zihninde birer aktiviteye dönüşüyor.
Sizin için de farklılık olur.
Daha yavaş hareket edebilir, çocuklarla farklı, normalde gitmeyeceğiniz yerlere gider, çocukluğunuza geri dönersiniz.
